فنونی طلایی برای استفاده از مکث مابین متن سخنرانی

مکث در سخنرانی را دیگر همه به عنوان عنصر حیات‌بخش در سخنرانی‌های موفق شناخته‌اند. همه می‌دانند که با استفاده از مکث سخنران است که می‌توان شرایط بهتری را برای درک سخنرانی و مفاهیم آن فراهم کرد. با استفاده از مکث است که می‌توان کمبودهای سخنرانی از جمله اتفاق پیش‌پاافتاده‌ای مثل فراموش کردن بخشی از متن سخنرانی را پوشش داد. با بهره‌گیری از مکث است که سخنران می‌تواند بعد از دقایق طولانی صحبت کردن نفسی تازه کند و دوباره برای سخنرانی شارژ شود. مکث چه برای مخاطب و چه برای سخنران فواید آشکار و پنهانی دارد و مخاطب در اغلب مواقع از پیچیدگی‌های استفاده از مکث مابین متن سخنرانی و تنظیم آن طوری که نامحسوس باشد بی‌خبر است.

چنان چه که گفته شد کاربرد مکث در فن بیان و سخنرانی بی‌حد و حصر است و هر سخنرانی به خاطر جبران اشتباهات خودش هم که شده از مکث بهره می‌گیرد. حال می‌خواهیم بدانیم که کاربرد اصلی مکث در متن سخنرانی دقیقا کجا مشخص شده و چه طور می‌توانیم مکث را لا به لای جملات خود بگنجانیم.

این مطلب دانشگاه زندگی را به هیچ وجه از دست ندهید.

فنونی طلایی برای استفاده از مکث ما بین متن سخنرانی

مکث در سخنرانی نقطه توفقی است که به سخنران این اطمینان را می‌دهد همه چیز کاملا تحت کنترل او قرار دارد. به طور کلی سیگنال‌هایی به واسطه مکث به سمت سخنران ارسال می‌شوند که خیال او را بابت وقایع داخل سالن آسوده می‌کند.

سخنرانی و مکث

برای گنجاندن و استفاده از مکث ما بین متن سخنرانی فنونی وجود دارد که آن‌ها را مرور می‌کنیم:

استفاده از مکث در سخنرانی میان عبارات یا بعد از علامت کاما

چنان چه که بارها گفته‌ شده بهتر است متن سخنرانی با حفظ یکپارچگی به قطعات کوچک‌تری تقسیم شود. مثلا یک متن طولانی که قرار است یک‌نفس بیان شود در قالب بندها یا پاراگراف‌های متعددی بیان شود. به این شکل فرصت مکث یا توقف فراهم می‌گردد. به جمله زیر توجه کنید:

برای غافلگیر کردن همسرم در روز سالگرد ازدواجمان (مکث) صبح میز صبحانه را با تعدادی گل سرخ (مکث) هدیه سالگرد (مکث) و تزییات ویژه آماده کردم

استفاده از مکث آخر جملات

برای این که با مکث و وقفه‌هایتان بدرخشید می‌توانید جملات و عبارات را نیز از هم تفکیک کنید. به عنوان مثال هر جایی که یک علامت نگارشی مشاهده کردید مکث کنید و به این شکل بخش‌های مختلف را از هم تفکیک نمایید.

به جمله زیر دقت کنید:

سال‌ها از فارغ‌التحصیلی من از دانشگاه می‌گذرد (مکث) اما هنوز شیرینی لحظه دریافت مدرک تحصیلی‌ام را فراموش نخواهم کرد

به طور کلی مکث‌هایی که بین جملات به کار می‌برید باید طولانی‌تر از مکث‌های بین دو بند باشد. در واقع تاکید بر مکث در این قسمت بیش‌تر است و به لحاظ زمانی از کاما یا ویرگول بیش‌تر خواهد بود. بعد از مکث میان جملات می‌توانید دو بخش را با حروف ربط به هم مرتبط نمایید.

استفاده از مکث در انتهای بندها

استفاده از مکث مابین متن سخنرانی معمولا طولانی‌تر از سه حالت قبلی می‌شوند. انتهای هر بند مقدمه‌ای برای انتقال موضوع و شروع بحث جدید است. پس به عنوان یک سخنران می‌توانید در این لحظه تنفس بیش‌تری داشته باشید.

دو کاربرد کلی این نوع از مکث در انتهای بندها عبارتند از:

  1. جداسازی دو یا چند موردی که قرار است پشت سرهم ذکر شوند؛ مثل اولین مزیت استفاده از خودروهای هیبریدی ….می‌باشد؛ دومین مزیت آن…
  2. جداسازی نقل‌قول یا داستان مابین متن معمول سخنرانی تا مخاطبان خیلی راحت‌تر بتوانند بخش‌های مختلف سخنرانی را از هم تفکیک نمایند

استفاده از مکث برای تاکید و بزرگ‌نمایی بیش‌تر

بخش‌هایی از سخنرانی برای سخنران اهمیت بیش‌تری دارند. در واقع سخنران معتقد است اصل مطلب در این بخش به سمع و نظر مخاطب می‌رسد و باید همین بخش در ذهن او ثبت شود.

مکث یکی از ابزارهای در دسترس برای تاکید و بزرگ‌نمایی بیش‌تر این قسمت‌ها است. به این شکل که سخنران قبل و بعد از بیان هر بخش مهم مکث می‌کند تا به مخاطب فرصت هضم و تحلیل آن را داده باشد. مکث در این موارد مثل این است که به مخاطب گوشزد کنیم “این بخش را حتما به خاطر داشته باش”.

یکی از بخش‌های مهم که نیازمند فرصت بیش‌تری برای تحلیل توسط مخاطبان است زمان استفاده از تضاد در سخنرانی می‌باشد. مخاطب در این موقعیت باید بتواند تحلیل مناسبی از شرایط داشته باشد و به این شکل متوجه مطلب شود.

سخنرانی

تحقیقات نشان داده که به جز مکث استفاده از کلمات پرکننده نظیر “امم” هم می‌تواند به مخاطب فرصت تحلیل بدهد؛ اما در چنین شرایطی ممکن است مخاطب ناخودآگاه به جای کلمه اصلی کلمه فرعی یعنی “امم” را بیش‌تر مورد توجه قرار دهد. اما با استفاده از مکث در سخنرانی تشخیص کلمه شنیداری ساده‌تر است و می‌توان از تثبیت آن در ذهن مخاطب مطمئن شد.

استفاده از مکث بعد از طرح پرسش یا درخواست

طرح پرسش قطعا به مکث در سخنرانی و توقف‌هایی نیاز دارد که فرصت فکر کردن را برای مخاطب فراهم آورد. گاهی هم سخنران از مخاطبان درخواستی می‌کند که باید در لحظه بدان بپردازند. مثلا “همین الان خودتان را در حال موج‌سواری روی امواج دریا تصور کنید…”

در چنین حالتی مخاطب نیازمند مکث برای تصویرسازی و یا پاسخ به سوالات است.

استفاده از مکث هنگام تغییر اسلایدها

اسلایدها بخش مهمی از سخنرانی هستند. زمانی که در حال تفسیر هر اسلاید هستید ممکن است مخاطب فرصت کافی را برای زیر و رو کردن مطالب داخل آن نداشته باشد؛ اما به محض این که توضیحات شما تمام می‌شود به فکر مرور دوباره اسلاید باشد.

در چنین مواقعی استفاده از مکث ضروری خواهد بود تا زمان مجدد برای بازبینی اسلایدها وجود داشته باشد.

استفاده از مکث زمانی که نیاز به فکر کردن دارید

بر خلاف آمادگی قبلی و تسلطی که بر متن سخنرانی دارید ممکن است گاهی خودتان را عقب‌تر از متن سخنرانی ببینید و کلمات و ترکیب جملات را فراموش کنید. در این حالت احتمالا لب‌هایتان قفل می‌شود و مغزتان برای یادآوری جملات فراموش شده به تقلا می‌افتد. در چنین مواردی شاید استفاده از کلماتی مثل “اممم”، “اهممم” و…کاربردی به نظر برسد اما پیشنهاد ما این است که مکث کنید و به خودتان برای جمع و جور کردن افکارتان فرصت بدهید.

استفاده از مکث دراماتیک در طول سخنرانی

این نوع از مکث متفاوت با سایر روش‌ها است و زمانی کاربرد دارد که بخواهید صحنه درام یا یک تصویر نمایشی از خودتان در ذهن مخاطب بسازید. در چنین حالتی مکث می‌کنید و بعد از لحظاتی شروع به نمایش اسلایدها و سخنرانی خواهید کرد.

برای خواندن مطالب بیشتر کلیک کنید


آیا سن والدین روی تربیت فرزندان تاثیر گذار است؟

تفکر عمومی این است که پدر و مادر جوان‌تر، از انرژی بیشتری برای سر و کار داشتن با کودکان برخوردار هستند اما پدر و مادر مسن‌تر، منابع و تجربه بهتری برای تامین نیازهای کودکان در اختیار دارند.

آیا سن شما به عنوان یک پدر یا مادر می‌تواند تاثیری بر توسعه و رشد فرزندانتان داشته باشد و آیا سن خاصی برای بچه‎دار شدن و مهیا کردن شرایط برای بهترین نتیجه، وجود دارد؟

تحقیقات نشان می‌دهند که بچه‌دار شدن در هر سنی، با مزایا و مشکلات خاصی همراه است. در ادامه با دانشگاه زندگی همراه شوید.

سن پدر و مادر شدن رو به افزایش است

در دنیای صنعتی امروز، با کاهش جمعیت خانواده‌ها و همچنین تاخیر در سن بچه‌دار شدن مواجه هستیم. میانگین سنی افرادی که برای اولین بار بچه‌دار شده‌اند در سال 1970 میلادی، 21?4 سال بود و اکنون این سن تا 25 سال بالا رفته است.

ممکن است این چند سال، مثل یک تاخیر کوچک به نظر برسد اما در حقیقت، افزایش سن والدین می‌تواند عواقب ناگواری بر سلامت والدین و اولاد آن‌ها داشته باشد.

تمرکز تحقیقات معمولاً بر رابطه افزایش سن والدین و نقایص هنگام تولد است. در تحقیقی که سال 2009 انجام شد، مشخص شد که داشتن والدین مسن، رابطه مستقیمی با برخی آسیب‌های مغزی تولد و دوران کودکی دارد.

محققان اطلاعات را بر روی 56 هزار کودک در سنین 8 ماهگی، 4 سالگی و 7 سالگی آزمایش کردند تا تعدادی از توانایی‌های ذهنی و فکری آنان را بررسی کنند. این تحقیق درباره قدرت تصمیم‌گیری، یادگیری، تمرکز، فهم و درک، صحبت کردن و خواندن بود.

در نهایت، مشخص شد که بچه‌هایی با پدران مسن‌تر، نتایج ضعیف‌تری در آزمایشات کسب کردند. از طرفی، بچه‎هایی که مادرانشان مسن‌تر بودند، توانستند نتایج مطلوبی در آزمایشات به دست آورند.

تصور عمومی این بود که مردان تا زمانی که بسیار پیر شوند، قابلیت باروری خود را بدون هیچ مشکلی حفظ می‌کنند و سلامت فرزندانشان به خطر نمی‌افتد. اما تحقیقات اخیر، ثابت کرده‌اند که این موضوع به هیچ‌وجه صحیح نیست. حتی معلوم شد که رابطه‌ای میان فرزندان مبتلا به بیماری اوتیسم و پدران مسن، وجود دارد.

البته باید اشاره کنیم که به لطف پیشرفت تکنولوژی‌های پزشکی، تعداد بچه‌هایی که به خاطر والدین مسن دچار مشکلاتی در سلامت هستند، کاهش یافته است و این موضوع نمی‌تواند باعث نگرانی عمیقی شود.

باید توجه کنید که از نظر بیولوژیکی، همواره خطراتی برای والدین مسن وجود دارد که بیشتر آن به نقایص مادرزادی، ریسک به دنیا آمدن نوزادهای زودرس و نوزادهایی با وزن کم، مربوط می‌شود.

از طرفی، تحقیقات نشان می‌دهند که مادران جوان هم ممکن است با مشکلاتی مواجه شوند. بر اساس تحقیقات گسترده‌ای که در این زمینه انجام شده، مادران زیر 25 سال، فرزندانی ضعیف‌تر از نظر قد، آسیب‌پذیر از نظر سلامت و دارای مشکل چاقی داشته‌اند.

سن والدین

سن والدین و تاثیرات روانی و ذهنی

رابطه واضحی میان مسائل بیولوژیکی و سن افراد و تاثیر آن بر سلامت فرزند وجود دارد. اما تاثیرات ذهنی و روانی چطور؟ آیا سن والدینبر این موضوع هم تاثیرگذار است؟ تعدادی تحقیق در این رابطه وجود دارند که به تاثیرات روانی بچه‌دار شدن در سنین بالا، پرداخته‌اند.

برای مثال یکی از این تحقیقات نشان داد که در موارد بچه‌دار شدن به کمک تکنولوژی‌های پیشرفته، تاثیری منفی از لحاظ سلامت در کودک مشاهده نمی‌شود. مادران حاضر در این تحقیق، از سنین مختلف جوان گرفته تا مسن برگزیده شده بودند اما در نهایت هیچ تفاوت خاصی در سلامت روانی و ذهنی نوزاد، در گروه‌های مختلف مشاهده نشد.

علاوه بر این، گفته می‌شود که مادرانی با سنین بالاتر، تحصیلات و درآمد بهتری داشتند و رفتارهای خطرناک در طول بارداری از خود بروز نمی‌دادند.

عواقب احتمالی در بلند مدت

دانشمندان به شدت تاکید دارند که سن بچه‌دار شدن برای نخستین بار، می‌تواند تاثیرات و عواقب بلند مدتی داشته باشد. برای مثال، زنانی که در اواخر دوران نوجوانی یا اوایل 20 سالگی بچه‌دار می‌شوند، نرخ مرگ و میرشان بیشتر از زنانی است که بعداً بچه‎دار شده‌اند.

تحقیقات دیگری نیز نشان می‌دهند که بارداری و تولد فرزند در حدود سن 22 الی 24 سالگی، بدون شک تاثیراتی بر سلامت افراد در ادامه زندگی خواهد داشت. بچه‌دار شدن در سنین کم، به افزایش میزان افسردگی هم ربط داده شده است. بر اساس تحقیقی دیگر؛ گفته شده که حدود 28 تا 48 درصد مادران جوان از افسردگی رنج می‌برند.

 

یافته‌ها درباره سلامت ذهنی والدین، مختلف هستند

یافته‌ها درباره سن والدین و سلامت ذهنی آن‌ها، بسیار متفاوت هستند و نمی‌توان به یک نتیجه‌گیری قطعی درباره آن رسید. برخی از دانشمندان می‌گویند که پدر یا مادر شدن در سنین بالا، خطراتی برای سلامتی آن‌ها به وجود خواهد آورد. برخی از تحقیقات نیز نشان می‌دهند که رابطه‌ای میان بچه‌دار شدن پس از 35 سالگی و بیماری افسردگی وجود دارد.

به هر حال، بچه‌دار شدن در سنین بالا این اجازه را به زن می‌دهد که از تحصیلات خوبی برخوردار شود، روابط موثر و بهتری داشته باشد و از نظر مالی با مشکل خاصی مواجه نشود. البته ممکن است مادرانی با سن بالا، به انواعی از بیماری‌ها مانند دیابت یا فشار خون مبتلا شوند و اثرات برخی از این بیماری‌ها، ماندگار است و در ادامه زندگی باید با آن دست و پنجه نرم کنند.

بچه دار شدن در سن بالا

والدین در این باره چه می‌گویند؟

به غیر از تاثیرات بیولوژیکی بدی که بچه‌دار شدن در سن بالا می‌تواند داشته باشد، سن والدین چه تاثیرات دیگری بر عملکرد و سبک فرزندداری والدین خواهد داشت؟

طبق تحقیقات محدودی که بر روی والدینی با سن بیشتر از 40 سال (که به تازگی بچه‌دار شده‌اند) انجام شده، مشخص شد که این افراد اعتقاد دارند که باید 5 الی 10 سال زودتر بچه‌دار می‌شدند. جالب است که بدانید بیشتر این زوج‌ها، می‌گفتند مزایای بچه‎دار شدن در 40 سالگی، بیشتر از معایب آن است.

با این وجود، 80 درصد مادرها و 70 درصد پدرها گفتند که دهه 30 سالگی زندگی، بهترین سن برای بچه‌دار شدن است که دلایل آن را در ادامه ذکر می‌کنیم.

در مجموع می‌توان گفت که این تحقیق کوچک بود و تنها 107 زوج مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین تنوع در این تحقیق رعایت نشده بود چونکه اکثر زوج‌ها، سفید پوست بودند و درآمد بالاتر از سطح متوسط داشتند. محققان می‌گویند که هنوز تحقیقاتی وسیع‌تر که تنوع بیشتری داشته باشد، لازم است تا به درستی مشخص شود که عقیده اکثر مردم چیست.

به نظر شما چرا بیشتر این زوج‌ها، گفتند که مسن‌تر بودن برایشان مزیت است و می‌توانند والدین بهتری باشند؟ می‌توان گفت که بزرگ‌ترین مزیت از نظر آن‌ها، این است که می‌توانند از نظر احساسی آماده‌تر باشند. برخی هم می‌گویند آن‌ها خودآگاهی بیشتری دارند و از اعتماد به نفس و شخصیت والاتری برخوردار هستند. یعنی اینکه می‌توانند بهتر با فرزندشان ارتباط بگیرند و او را بهتر حمایت کنند.

یکی از پدرانی که در این تحقیق شرکت کرده بود، گفت:

«مطمئن هستم که نسبت به 20 سال پیش، خودآگاهی بهتری دارم. حس می‌کنم جایگاه بهتری برای برقراری ارتباط با فرزندم دارم و می‌توانم بیشتر به او کمک کنم. می‌دانم که چگونه باید پدری حمایت‌گر و مشوق باشم.»

تعدادی مزیت دیگر توسط این والدین ذکر شده از جمله موفقیت کاری بیشتر، داشتن ثروت کافی، روابط اجتماعی قوی، وقت آزاد بیشتر و غیره.

این موضوعاتی که ذکر کردیم، بدین معنی نیست که داشتن پدر و مادری مسن، کاملاً خوب است. همان‌طور که این زوج‌ها اشاره کردند، مزیت‌هایی وجود دارد اما همین افراد گفته‌اند که اگر می‌توانستند کمی زودتر و در دهه 30 سالگی، بچه‌دار می‌شدند. دلایل این موضوع را در ادامه آورده‌ایم:

انرژی بیشتر

بیشترین موضوعی که والدین به آن اشاره کردند؛ انرژی بود. وقتی انسان پیر می‌شود، ممکن است انرژی کافی برای انجام وظایف والدین را نداشته باشد و از این نظر مشکلاتی به وجود بیاید.

انرژی والدین در تربیت فرزند

باروری و مدت زمان زندگی

برخی والدین گفتند که نگرانی‌هایی درباره بزرگ کردن فرزندانشان دارند و ممکن است آن قدر زندگی نکنند که بزرگسالی آن‌ها را ببینند. یکی دیگر از مشکلات، باروری بود زیرا این والدین معمولاً نمی‌توانند تعداد زیادی بچه داشته باشند و احتمالاً سن بالا این اجازه را به آن‌ها نخواهد داد.

دهه 30 سالگی زندگی بهترین انتخاب به نظر می‌رسد

برای بسیاری از افراد، دهه 30 سالگی زندگی بهترین انتخاب است چراکه در وسط مزایا و معایب احتمالی بچه‌دار شدن قرار می‌گیرد.

بسیاری بر این تصور هستند که پدر یا مادر شدن در دهه 30 سالگی، بهترین زمان است چونکه در این زمان از نظر مسائل اقتصادی و احساسی، در وضعیت مناسبی قرار گرفته‌اند و از طرفی، خطراتی که در والدین مسن وجود دارد مانند عدم باروری، کمبود انرژی و مدت زمان کمی که می‌توان با بچه‌ها سپری کرد، وجود ندارد یا کاهش یافته است.

 

سن والدین و رفتارهای کودک

در سال 2017 تحقیقی در یک مجله معتبر آمریکایی منتشر شد که  در آن بیش از 15 هزار نفر، مورد بررسی قرار گرفته بودند. مسائلی مانند الگوهای توسعه فردی که به روابط اجتماعی مربوط می‌شدند، بررسی شدند و همچنین مقایساتی میان تاثیر سن والدین با عوامل ژنتیکی و محیطی، صورت گرفت.

بچه‌هایی که پدرانشان زیر 25 سال یا بالای 50 سال سن داشتند، در ابتدا رفتارهای اجتماعی خوبی از خود نشان دادند اما تا زمان رسیدن به نوجوانی، از بچه‌هایی که پدرانی میان‌سال داشتند، کمی عقب افتادند. بررسی‌های دقیق‌تر نشان داد که اکثر این تفاوت‌ها، به مسائل ژنتیکی مرتبط است و ربط چندانی به محیط زندگی ندارد.

یکی از دکترهایی که رهبری تحقیق را بر عهده داشت، اظهار کرد:

«تحقیق ما، جنبه‌های بسیار مهمی را از نحوه تاثیر سن والدین بر فرزندان، نشان داد. ما این تحقیقات را بر روی جمعیت زیادی انجام دادیم و به این نتیجه رسیدیم که بچه‌های دارای پدران خیلی جوان یا خیلی پیر، از نظر اجتماعی با مشکلاتی مواجه هستند. حتی اگر به اوتیسم دچار نشوند، باز هم می‌توان مشکلاتی را در آن‌ها مشاهده کرد. تاثیر عوامل ژنتیکی در افراد پیرتر مشخص شد اما این موضوع درباره اکثر پدران جوان، صادق نیست.»

سخن پایانی

پس نتیجه‌گیری ما درباره بهترین سن پدر یا مادر شدن چیست؟ واضح است که فاکتورهای مختلفی در شکل‌گیری و رشد فرزند از تولد تا بزرگسالی، موثر هستند. کار والدین بسیار سخت است و وظایف سنگینی بر دوش آن‌ها قرار دارد. بنابراین پدر و مادر شدن در هر سنی می‌تواند چالش‌برانگیز باشد و البته خوبی‌های خودش را دارد. این فاکتورها برای افراد، متفاوت هستند. علاوه بر این، شرایط و گذشته آن‌ها نیز نقش مهمی در این موضوع دارند.

بر اساس تحقیقات و سخن پژوهشگران، پدر یا مادر شدن در هر سنی، از سال‌های انتهایی که انسان توانایی بچه‌دار شدن دارد گرفته تا دهه20 یا دهه 40 زندگی، افراد را با خطرات بیولوژیکی و ذهنی متفاوتی مواجه می‌کند. گفته می‌شود که والدین جوان، انرژی بیشتری برای فعالیت در کنار بچه‌های بازیگوش دارند اما مشکل این است که فرزندان این افراد، ممکن است با تاخیر در توسعه اجتماعی روبه‌رو شوند و خود والدین هم نسبت به افسردگی، آسیب‌پذیر می‌شوند. والدین مسن‌تر، احتمالاً از دانش و تجربه بیشتری برخوردار هستند اما فرزندان آن‌ها نیز با خطراتی مهم از جمله مشکلات ذهنی دست و پنجه نرم می‎‌کنند.

شما باید از چالش‌های پیش رویتان برای تبدیل شدن به یک پدر یا مادر مطلع باشید و فرقی نمی‌کند که در چه سنی قرار دارید. بدین ترتیب می‌توانید با بسیاری از مشکلات و خوبی‌های بچه‌دار شدن آشنا شوید. چنین اطلاعاتی کمک می‌کنند که از سن خود بیشترین بهره را بگیرید. همچنین خواهید توانست بر ضعف‌هایی که احتمالاً به سراغ شما می‌آیند و نحوه فعالیت‌تان و رشد فرزند شما را تحت تاثیر قرار می‌دهند، غلبه کنید.

سخنرانی و فن بیان را کلیک کنید


تکنیکهای قطع کردن سخنرانی توام با راضی نگه داشتن مخاطبان

شما محتوا سخنرانی خود را می‌دانید، می‌دانید که چه حرف‌هایی برای گفتن دارید و چه قدر زمان در اختیارتان قرار گرفته است؛ اما هیچ چیز در دنیای شلوغ و پر استرس اطراف ما قابل پیش‌بینی نیست! مثلا در حال سخنرانی هستید و به شما اطلاع می‌دهند به دلایلی مدت زمانی که در اختیارتان قرار داده بودند نصف شده است و شما باید در نیمی از زمان پیش‌بینی شده تمام صحبت‌های خود را جمع و جور کنید. یا این که به دلایل شخصی یا هر علت دیگر نمی‌توانید به سخنرانی ادامه دهید و باید سالن را ترک کنید. در چنین مواقعی به نظرتانقطع کردن سخنرانی چه طور باید باشد که هم مخاطبان راضی بمانند و هم ارزش‌های شما و محتوای سخنرانی به خوبی حفظ شود؟

اگر سخنران باتجربه‌ای باشید احتمالا بارها در چنین موقعیتی قرار گرفته‌اید. حتما به خوبی می‌دانید که عامل زمان مهم‌ترین علت به وجود آمدن چنین رخدادهایی است. حالتی که شما مجبور هستید سخنرانی را متوقف کنید؛ در حالی که هنوز حرف‌های زیادی برای گفتن مانده است!

در این مطلب به شما می‌آموزیم که چه عکس‌العملی در این شرایط نشان دهید و چه کار کنید تا حتی در چنین شرایطی بتوانید سخنرانی را به بهترین شکل ممکن مدیریت نمایید.

تکنیک‌های قطع کردن سخنرانی توام با راضی نگه داشتن مخاطبان

زمانی که به عنوان سخنران در چنین موقعیت‌هایی قرار بگیرید احتمالا عکس‌العمل و پاسخ‌های زیر را نسبت به شرایط موجود از خودتان نشان دهید:

سکوت کنید و به اطرافتان و افراد نگاه کنید

طبق برنامه سخنرانی، به سرعت به سمت اصل مطلب بروید و تمام بخش‌های اضافی یا کم‌اهمیت را حذف کنید.

از زمان اصلی تعیین‌شده استفاده کنید و حتی از آن فراتر بروید

در وهله اول باید بدانید که یک سخنران ماهر هرگز سکوت نمی‌کند؛ حتی اگر یک فاجعه یا آشوب در حال رخ دادن باشد. این کار ابتدا اعتبار شما را زیر سوال می‌برد و سپس اسم و رسم شرکت یا برندی که معرف آن هستید را لکه‌دار می‌کند.

تکنیک‌های قطع کردن سخنرانی

در مرحله دوم لازم است بدانید که تحت هیچ شرایطی نباید به سمت اصل مطلب سرازیر شوید و بدون آماده‌سازی مخاطب او را به سمت قلب مطلب هدایت کنید. با این کار پر پرواز شما برای حرکت به سمت مخاطب و ارتباط گرفتن با او از دست می‌رود. به علاوه هیچ کسی مجذوب سخنرانی شما نمی‌شود. دقت کنید که قطع کردن سخنرانی با استفاده از مکث در طول سخنرانی تفاوت دارد.

در وهله سوم باید بدانید که سخنرانی فراتر از محدوده تعیین شده به معنای زیر پا گذاشتن ارزش‌های دیگران است؛ چون در زندگی شلوغ امروز هر فردی برای ثانیه به ثانیه حیات خود برنامه دارد و زیر پا گذاشتن آن به منزله زیر پا گذاشتن اولویت‌های آن‌ها است.

تکنیک‌های قطع کردن سخنرانی

برای قطع کردن سخنرانی به بهترین شکل ممکن چه کنیم؟

در موقعیتی که مجبور به قطع سخنرانی هستید تا زمان بیش‌تری ذخیره کنید احتمالا متوجه هستید که کدام بخش از سخنرانی اولویت بیش‌تری دارد و از کدام بخش می‌توانید راحت‌تر عبور کنید. برای این که به بهترین شکل ممکن سخنرانی را قطع کنید به موارد زیر توجه نمایید:

از قطعه بزرگی چشم‌پوشی و بخش مهم را دستچین کنید

زمان شما در سخنرانی مثل یک کیک است. وقتی که بخش بزرگی از این کیک از دست می‌رود نمی‌توانید با دست و پا کردن تکه‌های ریز و کوچک از بخش‌های مختلف، آن را تکمیل کنید. محتوا هم به همین ترتیب است. به جای دست و پا کردن تکه‌های کوچک سخنرانی و کنار هم قرار دادن آن، به فکر دستچین کردن بخش‌های مهم سخنرانی باشید.

تکنیک‌های قطع کردن سخنرانی

وقتی که مجبور به قطع کردن سخنرانی در اواسط راه هستید تا حد امکان بخشنده نباشید! دست از سر آن جزئیات کوچک و بزرگی که فکر می‌کردید به بهتر شدن سخنرانی کمک می‌کنند بردارید و در مدت زمان باقی مانده به محتوا سخنرانی و مخاطبانتان ارزش بدهید.

برای اتفاقات پیش‌بینی نشده همیشه آماده باشید

هنر سخنران این است که برای تک تک بخش‌ها زمان‌بندی داشته باشد و سخنرانی را طبق زمان‌بندی پیش ببرد. تصور کنید سخنرانی 5 ساعته در پیش دارید. برنامه‌ریزی شما برای این سخنرانی بدین ترتیب خواهد بود:

  • 10 دقیقه برای مقدمه سخنرانی و پیش‌گفتار
  • 20 دقیقه برای گفتگو دوطرفه و سنجش وضعیت حاکم بر سخنرانی
  • 40 دقیقه برای بیان یک سری از اصول
  • 10 دقیقه برای تنفس و استراحت حاضران
  • 30 دقیقه برای تمرین و تکرار مخاطبان
  • 20 دقیقه برای کسب اطلاعات از مخاطبان
  • 30 دقیقه برای بررسی مطالعات موردی
  • 10 دقیقه برای استراحت مجدد
  • 40 دقیقه برای فعالیت‌های گروهی

با این برنامه‌ریزی در تهیه متن سخنرانی در صورتی که در شرایط مشابه برای قطع کردن سخنرانی قرار بگیرید می‌توانید با مهارت کافی کمبود وقت را پشت سر بگذارید

تکنیک‌های قطع کردن سخنرانی

برای زمان باقی مانده‌ از مخاطبان نظرسنجی کنید

تصور کنید زمان محدودی برای ادامه سخنرانی باقی مانده است و شما برای انتخاب این که دقیقا از کدام محتوا استفاده کنید که بیش‌تر به نفع مخاطب باشد بین دوراهی عجیبی مانده‌اید. به این شکل که احساس می‌کنید ارزش این دو بخش با هم برابر است و از هر کدام چشم‌پوشی کنید به ضرر مخاطبتان تمام می‌شود.

در چنین حالتی توصیه می‌کنیم از مخاطبان برای زمان باقی‌ مانده نظرسنجی کنید. البته که مخاطبان بابت نصفه و نیمه شدن سخنرانی ناراحت می‌شوند اما این ترفند کمک می‌کند تا بتوانند از کم‌ترین فرصت باقی مانده نهایت استفاده را ببرند.

تکنیک‌های قطع کردن سخنرانی

برای دسترسی به باقی‌مانده مطالب، راه باز کنید

حتی اگر به خاطر شرایط ایجاد شده امکان ارائه متن کامل سخنرانی و فایل‌های تهیه شده فراهم نیست به نکات زیر توجه کنید:

  1. بخشی از محتوا که فرصت کافی برای ارائه آن ندارید را کپی کنید و در اختیار مخاطبان قرار دهید ( هرگز کپی اسلایدهای پاورپوینت را برای جبران مشکل به وجود آمده جهت دانلود در اختیار شنوندگان قرار ندهید)
  2. می‌توانید برای جبران کمبودهای به وجود آمده در سخنرانی، سخنرانی دیگری ترتیب دهید یا از مخاطبان بخواهید در کنفرانس پیش رو برای کسب اطلاعات بیش‌تر شرکت کنند

برای دیدن مقالات بیشتر اینجا را کلیک کنید


پرورش فن بیان در کودکان: فرزندتان را یک سخنور حرفهای بارآورید!

گاهی دیدن صورت سرخ کودکانمان هنگام صحبت کردن در جمع یا احساس غربت او موقع حضور در محیط های اجتماعی و تعامل با دیگران بیش از خود کوک ما را خجالت زده می کند. بارزترین نمونه این جمع گریزی همان ترسی است که یک کودک ممکن است برای صحبت کردن در کلاس یا فعالیت های شفاهی در بدو دوران تحصیل خود تجربه کند. بیان این موضوع ناراحت کننده است اما این عدم توانایی در برقراری ارتباط با دیگران، صحبت کردن در جمع یا کمبود شدید اعتماد به نفس می تواند نشانه های اولیه اختلالات روانی و نهایتا بیماری اوتیسم باشد. هر چند که غلبه ترس بر کودک در محیط های پر جمعیت تا حدودی طبیعی است اما اگر قرار باشد این اختلال ادامه پیدا کند لطمه جبران ناپذیری به آینده فرزندان ما وارد می کند. لطماتی که باعث شده است والدین از همان ابتدا به فکر پرورش فن بیان در کودکان خود باشند.

موفقیت یک انسان بالغ ریشه در کودکی او و مهارت هایی دارد که به دست آورده است. فن بیان و شیوه سخنوری از جمله مهارت هایی است که در هر زمان و در هر حرفه ای که مشغول به کار باشید مفید است. حضور موثر و فعال در جامعه و ارتباط گرفتن با اطرافیان همه و همه به میزان توانایی انسان در سخن گفتن و تعامل او در سنین کودکی باز می گردد.

نگرانی های مداوم والدین در این باره و سوالات پی در پی ایشان بخشی از دغدغه دانشگاه زندگی است. از این رو تصمیم داریم در این مطلب به بررسی ترفند و تکنیک هایی بپردازیم که در پرورش فن بیان کودکان و افزایش مهارت سخنوری آن ها اثرگذار هستند.

ترفند های پرورش فن بیان در کودکان

به هزار و یک دلیل پرورش فن بیان در کودکان در دنیای امروز آن طور که باید و شاید پیش نمی رود. شاید نسل های قبل توانایی خیلی بهتری در برقراری ارتباط و صحبت کردن به صورت شایسته در جمع را داشتند؛ اما نسل جدید از این نعمت بزرگ بی بهره مانده اند و دلیل این موضوع را هم فقط می توان در تکنولوژی جستجو نمود و بس. نگاهی به محیط اطراف کودک خود بیندازید. اکثر کودکان امروزی از بستگان خود دور هستند و به لطف نرم افزار هایی مثل اسکایپ با بستگان خود صحبت می کنند. دیدار ویدیویی از طریق فضای مجازی و نرم افزار های چت خیلی بیش تر از دید و بازدید های مرسوم شده است. کودکان ما از نعماتی مثل دورهمی های شب های تعطیل یا قصه و خاطره گویی جدا هستند و در واقع هیچ ذهنیتی از این موضوع ندارند. پس باید به آن ها حق بدهیم کمی در برقراری ارتباط با افراد غریبه و ناشناس یا حضور در جمع های بزرگ ناتوان باشند!

نشانه های کودکانی که نیازمند پرورش فن بیان هستند

  1. نداشتن حداقل دو دوست در محیط فعالیت یا تحصیل
  2. رفتار های عجیب هنگام شکست خوردن یا پیروزی
  3. ریاست مابی و تلاش برای مطیع کردن اطرافیان
  4. عدم توانایی کودک در شروع یک مکالمه ساده با دیگران
  5. صحبت کردن با صدای بلند و غیر عادی نسبت به سایر بچه ها
  6. نادیده گرفته شدن کودک توسط همسالان یا مورد اذیت و آزار قرار گرفتن

ترفند های پرورش فن بیان در کودکان

بر اساس تحقیقاتی که بین 8000 معلم دبستان و دو هزار کلاس درس صورت گرفته است یک کودک برای حضور در اجتماع باید از سنین پایین یاد بگیرد که:

  1. به حرف دیگران گوش دهد
  2. مطیع قانون و مقررات باشد
  3. از دیگران درخواست کمک کند
  4. موقع صحبت کردن یا ورود به جمعی کسب اجازه کند
  5. هنگام صحبت با دیگران آرامش خود را حفظ کند
  6. با دیگران کنار بیاید
  7. مسئولیت حرف و رفتار خود را بر عهده بگیرد

ترفند های پرورش فن بیان در کودکان

برای پرورش فن بیان کودک چه کنیم؟

خیلی ساده این ترفند های کاربردی را با ما مرور کنید تا بتوانید فن بیان کوک خود را بهبود بخشید و به عبارت دیگر آن ها را یک سخنور حرفه ای به بار آورید!

به هیچ وجه برچسب نزنید!

اگور کودک شما برای حضور در جمع احساس سستی دارد و بی اعتماد به نفس است به هیچ وجه سعی نکنید با برچسب بی عرضه، خجالتی یا بی دست و پا او را برای صحبت کردن مقید کنید. اولین گام برای پرورش این مهارت در کودکان برچسب نزدن به آن ها است. دکتر مارخام در این باره توصیه جالبی دارد:

به کودکان خود برچسب نزنید. به آن ها مواردی را یادآوری کنید که بدون حضور شما موفقیت آمیز بوده است. مثلا جشن تولد یکی از دوستان کودکتان را به او یادآوری آورید و بگویید: بدون حضور من هم به تو خوش گذشت! بی دست و پایی کودک را نه یک مشکل روانی یا روحی بلکه یک موضوع طبیعی خصوصا برای خود کودک جلوه دهید. کودک باید باور کند که این مشکل در واقع یک مشکل نیست و از شما نباید بترسد.

ترفند های پرورش فن بیان در کودکان

با کودک بازی کنید

بازی کردن با کودکان نقش مهمی در پرورش فن بیان در کودکان دارد. کودکی که از نعمت بازی های فیزیکی محروم بماند و مدام درگیر بازی های کامپیوتری باشد نه تنها از نظر مغزی ذهن فعالی ندارد بلکه از آموختن مهارت های اجتماعی باز می ماند. در بازی کردن با کودکان می توان هزار ویک نکته آموزنده را دخالت داد. از همکاری در بازی های گروهی و لزوم تعامل با دیگران تا شیوه سخن گفتن با کسی که رقیب او تلقی می شود. بازی هایی که به صورت سنتی از قدیم الایام رواج داشته اند تمام این مهارت ها را در روح خود در بردارند. از این که بچه ها دائما انفرادی بازی کنند جلوگیری کنید و سعی کنید خود شما همبازی آن ها شوید.

ترفند های پرورش فن بیان در کودکان

بازی هایی را طراحی کنید که در آن کودک لازم باشد بیش تر حرف بزند تا این که تحرک داشته باشد. مثلا شما می توانید در جایگاه دانش آموز قرار بگیرید و از او بخواهید به شما آموزش دهد. مدام در طول بازی کودک را سوال پیچ کنید و در صورتی که فن بیان او مورد قبول شما نیست شیوه درست را به او بیاموزید.

قصه و حکایت تعریف کنید

خیلی از کودکان باهوشی که در طول دوران تحصیل خود نا به هنجار تلقی می شوند و خلاصه در مدرسه اختلالت رفتاری آن ها آزاردهنده می شود باهوش تر از این هستند که بخواهیم با تنبیه آن ها را سرکوب کنیم. در چنین مواردی بهتر است بچه های  بیش فعال و کسانی که رفتار های اجتماعی خوبی از خود نشان نمی دهند را به شیوه قصه و حکایت آرام کنیم. قصه ها تاثیرات زیادی رو انسان ها می گذارند. بچه های باهوش قدرت تصور بیش تری دارند و می توانند بخش های مختلف یک داستان را در ذهن خود بازسازی کنند. اگر دقت کنید بچه های بیش فعال در صورتی که به خوبی با آن ها رفتار شود بعد از دقایقی علاقه زیادی به داستان یا قصه نشان می دهند.

ترفند های پرورش فن بیان در کودکان

تصویر سازی ذهنی از قهرمانان و اسطوره ها کودک را در فضایی متفاوت قرار می دهد. ذهن فعال و تازه شکفته کودکان همواره به دنبال سوژه های خاص و متفاوت برای انگیزه گرفتن می باشد. کودکان خیلی راحت می توانند به قهرمانان یک داستان نزدیک شوند و رفتار خود را با آن ها هماهنگ سازند. چه بهتر که رفتار قهرمانان داستان شامل همان مهارت هایی باشد که ما برای پرورش فن بیان در کودکان به دنبال آن ها هستیم.

شما چه فکر می کنید؟

پیشنهاد شما برای پرورش فن بیان در کودکان چیست؟ دیدگاه خود را مطرح کنید.

انتخاب موضوع جذاب برای کنفرانس را کلیک کنید


ابزارهای حمایتی در سخنرانی ؛ نحوه گزینش و به کارگیری آنها (1)

در طول چندین و چند سال که بیل گیتس در محافل مختلف سخنرانی می‌کرد تصور بر آن بود که یک سخنران متوسط با مهارت‌های معمولی قرار است نطق کند. تا این که در پنجم فوریه سال 2009 ، بیل گیتس با اولین ساختارشکنی خود در طول سخنرانی‌اش همه حاضران را انگشت به دهان کرد؛ بله! پشه‌های زنده‌ای که از زیر شیشه‌ای که در آن محبوس شده بودند داخل سالن آزاد شدند و به پرواز درآمدند! ترفندی که امروزه به عنوان ابزارهای حمایتی در سخنرانی از آن یاد می‌شود و ثابت شده است که سخنران بدون استفاده از این ابزارها تفاوتی با یک گوینده متکلم وحده رادیو که هیچ مخاطبی را نمی‌بیند ندارد!

پشتیبانی از ایده در طول سخنرانی یکی از امور مهمی است که بر عهده سخنران می‌باشد. سخنران وظیفه دارد شرایط را برای مخاطبی که هر لحظه ممکن است با عوامل جذاب داخلی یا خارجی مشغول شود (نظیر سر و صدا، رفت و آمد و …)کاملا پایدار کند و به او برای به خاطر سپردن سخنرانی کمک نماید.

در چنین شرایطی ابزارهای حمایتی در سخنرانی ( که بسیار متنوع هستند) کمک می‌کنند تا هم سخنران و هم مخاطبان از اهداف سخنرانی به خوبی بهره‌مند شوند.

ابزارهای حمایتی در سخنرانی

این مطلب با همین هدف تهیه و گردآوری شده است تا شما هم به عنوان یک سخنران، در استفاده از روش‌های نه چندان جدیدی که نزدیک به 10 سال پیش توسط بیل گیتس استفاده می‌شد پیشتاز باشید.

ابزارهای حمایتی در سخنرانی؛ نحوه گزینش و به کارگیری آن‌ها

داستان بیل گیتس و استفاده از مگس‌ها به سال 2009 و سخنرانی او در ارتباط با بیماری مالاریا، مگس‌ها ناقل بیماری و سطح تحصیلات افراد برمی‌گردد. گیتس در حالی که سخنرانی می‌کرد بطری شیشه‌ای را از روی مگس‌ها برداشت و در حالی که داخل سالن به پرواز درمی‌آمدند گفت:

مالاریا توسط پشه منتقل می‌شود. اکنون ما اجازه دادیم که پشه‌ها داخل آمفی‌تئاتر کمی پرواز کرده و حرکت کنند. همان طور که می‌بینید هیچ محدودیتی وجود ندارد که پشه‌ها فقط افراد فقیر را آلوده کنند و به افراد ثروتمند نزدیک نشوند!

ابزارهای حمایتی در سخنرانی

ابزار حمایتی بیل گیتس در این‌جا پشه‌هایی بودند که کاملا به موضوع بحث مرتبط و در عین حال خنده‌دار، طنزآلود و دور از انتظار بودند! البته که این ترفند بیل گیتس را یک سخنران افسانه‌ای نکرده است اما جای شکی باقی نمی‌ماند که موفقیت او در این سخنرانی و البته سخنرانی‌های آتی‌اش مرهون همین مثال‌ها یا نمونه‌های زنده قابل لمس بوده است.

چرا از ابزارهای حمایتی در سخنرانی استفاده کنیم؟

ابزارها یا همین مثال‌های زنده قابل لمسی که کاملا مرتبط و مناسب باشند برای سخنران ثروت‌آفرین می‌شوند:

  • سخنرانی غالبا یک مطلب الهام گرفته شده یا استخراج شده از منابعی است که قرار است به سمع و نظر مخاطب برسد؛ مثلا یک ایده، یک داستان، یک تئوری، یک تجربه و…اما ابزارهای حمایتی مثال‌های زنده‌ای هستند که مخاطب می‌تواند به آن‌ها دست بزند و حقیقتشان را با حواس خود در همان لحظه درک نماید. جالب‌ است؛ نه؟!
  • ابزارهای حمایتی معمولا در روند پیش‌روی سخنرانی برای مخاطب دور از انتظار هستند و همین موضوع اصل غافلگیری را در کار شما زنده می‌کند. در واقع استفاده از نمونه‌هایی که به موضوع بحث ارتباط دارند و برای مخاطب ملموس‌تر هستند می‌تواند هنر گمشده سخنرانی باشد که این روزها به ابزارهای دیجیتالی نظیر اسلایدها به شدت وابسته شده است.
  • ابزارهای حمایتی مخاطب را بهتر تحت تاثیر قرار می‌دهند. آن‌ها دارای شکل و شمایل، اندازه و رنگ بصری هستند که محرک حافظه می‌باشند و احساسات افراد را هدف قرار می‌دهند.

ابزارهای حمایتی در سخنرانی

  • مخاطبان دیگر از پشت میزنشینی‌های دائمی سخنران یا استفاده از تریبون در طول سخنرانی به تنگ آمده‌اند. آن‌ها مشتاق تماشای غافلگیری‌هایی هستند که صحنه سخنرانی را به صحنه نمایش پرهیجان تبدیل کند.
  • استفاده از ابزارهای حمایتی در سخنرانی قطعا به آمادگی از نوع ویژه نیاز دارد. به همین دلیل اگر برای بهره‌گیری از این مثال‌های ملموس از همین حالا اقدام کنید قطعا از جهت کسب آمادگی پیش از سخنرانی نگرانی کم‌تری خواهید داشت.
  • ابزارهای حمایتی از هر روش یا ترفندی که در طول سخنرانی برای جلب توجه مخاطبان استفاده می‌کنید کارآمدتر هستند.

چه طور از ابزارهای حمایتی به بهترین شکل استفاده کنیم؟

ابزارهای حمایتی برای هر سبک سخنرانی نامحدود و حتی بی‌نهایت هستند؛ اما تنها چیزی که گزینه‌های پیش رو را مختصر می‌کند محدودیت‌های کاربردی آن‌ها است. این که آیا گزینه مورد نظر در سالن سخنرانی جا می‌شود؟ اصلا می‌توان آن را وارد این سالن کرد؟

ابزارهای حمایتی در سخنرانی

چک لیست زیر کمک می‌کند تا از ابزارهای حمایتی در سخنرانی به بهترین شکل ممکن استفاده کنید:

آیا این گزینه به اندازه کافی با پیام مورد نظر ما در طول سخنرانی ارتباط دارد؟

از آن جایی که ابزارهای حمایتی هم مثل کلمات و اسلایدها بخشی از سخنرانی هستند پس طبیعی است اگر روی این موضوع وقت بگذارید و بیش‌تر بیندیشید.

احتمال دارد این گزینه برای برخی از مخاطبان توهین‌آمیز باشد؟

همیشه بر اساس آنالیز مخاطبان پیش از سخنرانی گزینه مورد نظر را انتخاب کنید و احتمال آن که نمایش برخی از موارد برای قومیت‌ها، فرهنگ‌ها، مشاغل و جنسیت‌های مختلف توهین‌آمیز تلقی شود را در نظر داشته باشید.

قرار است گزینه مورد نظرتان را نمایش دهید، بپوشید، بخورید یا…؟

برخی از ابزارهای حمایتی اشیایی هستند که جز نگاه کردن به آن‌ها کار خاصی نمی‌توانید انجام دهید؛ اما بهترین گزینه همواره آن است که بتوانید عکس‌العملی نسبت به وجود آن داشته باشید و مثلا آن را بپوشید، تست کنید، به راحتی جا به جا کرده و یا در آن تغییراتی ایجاد نمایید.

ابزارهای حمایتی در سخنرانی

ابزار انتخابی شما نمونه حقیقی است یا صرفا یک مدل از نمونه حقیقی؟

عین نمونه یا مدلی از نمونه واقعی در بحث ابزارهای حمایتی در سخنرانی نیز مهم است. مثلا وقتی قرار باشد درباره سفر دور دنیا صحبت کنید احتمالا تنها ابزار حمایتی ممکن شما کره زمین باشد که مدلی از زمین واقعی زیر پای ما است!

مقالات آموزش سخنرانی را کلیک کنید