مقالات فن بیان

گفتگوهای روزمره فارغ از نوشته های موجود در هر کتاب و جزوه ای که با زبان رسمی و افعال خشک و خالی نوشته شده اند از شیرین ترین بخش های هر زبان هستند. واژگان و اصطلاحات عامیانه زاییده زبانی هستند که محدود نمی شود و پیوسته ظرفیت های واژگان موجود در آن یک گویش تازه با قاعده و قانون خاص خود را به وجود می آورد. زبان فارسی هم از آن دسته زبان های رسمی است که همیشه آبستن کلمات و عبارات و اصطلاحات جدید بوده و از دل آن عبارت های خودمانی یا غیررسمی زیادی متولد شده است. اما همان طور که می دانیم استفاده از این واژگان یا عبارات موقعیت خاص خود را دارند و مثلا در محافلی که چند ده تا چند صد مخاطب مقابل شما قرار دارد استفاده از آن محدودیت هایی دارد.

در بررسی واژگان عامیانه و شناخت تمام اصطلاحات من درآوردی و جملاتی که هر روز با ترکیب کلمات متنوع زبان توسط ما ساخته می شوند به یک سوال اساسی بر می خوریم؛ این که بعد از شناخت یا تولید واژگان و اصطلاحات عامیانه دقیقا کجا و تا چه حد می توانیم از آن ها استفاده کنیم؟ به جز جمع های صمیمی خانوادگی یا دوستانه آیا در سخنرانی ها هم می توان با به شکل عامیانه با مخاطبان گفت و گو نمود؟

امروز بعد از ارزیابی و شناخت دقیق عبارات عامیانه و ویژگی های آن ها قصد داریم حد و حدود و مرزهای پنهان تعیین شده برای استفاده از این عبارات و اصطلاحات را در سخنرانی بشناسیم و به تمام سوالات مطرح شده پاسخ دهیم.

حدود استفاده از واژگان و اصطلاحات عامیانه در سخنرانی

تعاریف بسیاری برای عبارات عامیانه وجود دارد؛ اما شاید بهترین تعریف برای آن مجموعه ای از کلمات یا عبارات باشد که توسط عده زیادی از مردم مورد استفاده قرار می گیرد؛ اما به شکل رسمی توسط همان بخش کثیری از مردم پذیرفته نیست.

واژگان عامیانه فقط مختص به زمان ما نیستند و برخلاف آن چه که در فیلم های تاریخی مشاهده می شود بازیگران از عبارات خیلی رسمی و کتابی استفاده می کنند این موضوع به قرن چهاردهم میلادی باز می گردد. حتی در کتاب های شکسپیر هم تعداد زیادی از عبارات عامیانه ای پیدا شده است که نشان می دهد استفاده از این قبیل کلمات یا جملات زمان و مکان نمی شناسد و انسان ها همواره به دنبال راهی برای ساده تر کردن و کوتاه کردن راه های ارتباط کلامی خود بوده اند.

قدرت پنهان عبارات عامیانه!

وقتی که مشغول تهیه متن سخنرانی و ارائه آن برای جذب مخاطبان در سخنرانی هستیم ایده های پشت این کلمات بسیار حیاتی هستند. مسلما هیچ سخنرانی نمی تواند انتظار داشته باشد مخاطب بلافاصله  آن چه که بیان کرده را بفهمد و بعد از سخنرانی آن را کاملا به خاطر سپرده باشد. این مورد تا نه به صورت کامل و فقط تحت یک شرایط خاص امکان پذیر است: این که کلمات خیلی هوشمندانه گزینش شوند و با ارتباط غیرکلامی در سخنرانی به کار برده شوند.

آن چه که تحت عنوان نیرو واژگان و اصطلاحات عامیانه بیان می شود همان القا حس گرمی و صمیمیت به سخنرانی است. عبارت های خودمانی عامیانه ( و نه عبارت های کوچه بازاری) چیزی شبیه به شعر نو هستند که نیازی به قافیه و ردیف ندارد. به کمک عبارت های عامیانه است که یک تصویر ذهنی زنده و پویا در شکل مخاطب شکل می گیرد و کلام باورپذیر می شود.

آن چه که مهم می باشد این است که زبان های مختلف در جهان به مرور زمان از بین یا تحلیل می روند و این عبارت های عامیانه هستند که به ماندگاری یک زبان کمک می کنند.

 

برای خواندن ادامه این مقاله مسیر زندگی را کلیک کنید

دانشگاه زندگی همراه شماست